Morwa: Bez po

Ja stoję na ulicy przez chwilę, nie robię krokustoję tu, bo jestem z dala od tego amokuStoję twardo na nogach, ze mną moja załogaSpójrz na nas, jakoś nam się nie spieszychcemy mieć ten czas, by życiem się nacieszyćTak je przeżyć by nie odczuć niedosytuzmierzyć się z chaosem który krąży wokółuratować nas może dzisiaj tylko spokójby z opresji znowu wyjść tak samoby każdego dnia powtarzać sobieTu nie damy za wygraną, prosteZachowam bezpieczny odstępnie będę pędzić na oślepJa się nigdzie nie spieszę, nie dbam tylko o kieszeńBo są rzeczy ważniejsze, bo muzyka nas niesieIdę spokojnym krokiem, w dali za ludzkim tłokiemBo są rzeczy ważniejsze, niż cały ten hajsKanapka, szlug i niedopita kawaznów witam miasto stołeczne - WarszawaRzeczywistości, możliwości ciągle nowechoć widzę jak w tym mieście ludzie szybko tracą głowęZdrowie, nerwy - tak jest bez przerwyTryb miejski wciąga i słabszych wykańczatak narzuca tempo - to ludzi szarańczaZewsząd do nikąd pędząca gdzieś w popłochumiesiąc za miesiącem, tak, rok po rokuWystarczy się rozejrzeć co się dzieje wokółważne by w tym wszystkim mieć podejście zdroweczasem zwolnić tempo, przynajmniej o połowęChcę przez całe życie przejść, nie jego skrótemChcę oddychać tlenem, nie jego substytutemw zgodzie z samym sobą i w harmonii duchatrafia to do ciebie? to posłuchajJa się nigdzie nie spieszę, nie dbam tylko o kieszeńBo są rzeczy ważniejsze, bo muzyka nas niesieIdę spokojnym krokiem, w dali za ludzkim tłokiemBo są rzeczy ważniejsze, niż cały ten hajsZdarzyło mi się kiedyś być w tym wirzetonąłem w hałasie myśli w walce o ciszęa cisza to panaceum na zgiełkco jak fala Tsunami niesie obłęd i lękNowe czasy są jak dejavukażdy zbiera na bilet a nie wie dokąd jechać chceWidzę cel, stacja, to przebudzenie z koszmaruktóry nęka nowe pokolenieMożemy się oderwać w każdej chwili choćby na momentod tej rzeczywistości, w samej w sobie zapętlonejTen ducha stan - to moja prywatna nirwananie muszę robić nic gdy wyobraźnia działa samaTo nie żaden banał, to w ramach mego progresuczas jest bezcenny w drodze do sukcesuA rzeczywistość czasem po piętach nam depczewtedy nie stoję w miejscy, nawet nie drepczęZrobię jak zechcę, a dzisiaj po prostu sobie odetchnęa niech mnie, jeśli to podejście nie jest pewneZłym wpływom nie ulegnę, to mnie nie niepokoiNic mnie nie zbije z tropu, kiedy stawiam tu na swoim[x2]Ja się nigdzie nie spieszę, nie dbam tylko o kieszeńBo są rzeczy ważniejsze, bo muzyka nas niesieIdę spokojnym krokiem, w dali za ludzkim tłokiemBo są rzeczy ważniejsze, niż cały ten hajsSpokojnie, powoliSpokój ducha imitacją zbroi